طبقه‌بندی مناطق مستعد خطر[1] و روند انتخاب تجهیزات متناسب برای این مناطق، حساسیت ویژه‌ای را می‌طلبد. بدین‌منظور، مراجع غنی و قابل اعتنایی (از جمله استانداردهای معتبر بین‌المللی و اروپایی) در دسترس می‌باشد، اما به لحاظ این‌که این استانداردها به زبان اصلی در دسترس می‌باشد، شاید به طور یک‌سان مورد اقبال کاربران قرار نگیرد. لذا، آن‌چه در ادامه بحث به آن خواهیم پرداخت، ابتدا ضمن معرفی استانداردهای معتبری که در این حوزه در اختیار متخصصان عزیز قرار دارد، به طبقه‌بندی مناطق مستعد خطر پرداخته خواهد شد. سپس با انواع حفاظت‌ها مطابق با آن‌چه در استانداردها تعریف شده است، آشنا خواهیم شد. مبحث پایانی نیز به الزامات گواهینامههای صادره برای این‌گونه از تجهیزات پرداخته است. 1.مقدمه بحث طبقه‌بندی مناطق مستعد خطر و تمهیدات لازم برای پرهیز از بروز حادثه در مجموعه استانداردهای زیر قابل جستجو و تحقیق می‌باشد: 1.API: (American Petroleum Standards)2.NEC: (National Electrical Code)3.BSI: (British Standards Institute)4.IEC: (International Electrotechnical Commission)5.CENELEC: (European Committee for Electrotechnical Standardization) استانداردهای فوق را می‌توان به استانداردهای آمریکایی، استانداردهای اروپایی و استانداردهای بین‌المللی تقسیم نمود. در صنعت نفت ایران، تمام بحث‌های مربوط به مناطق مستعد خطر، تعاریف، رویه‌های طبقه‌بندی و تمهیداتی که برای مقابله با خطرات احتمالی پیش‌بینی شده است اغلب از استانداردهای بین‌المللی (از جمله IEC) و تا حدودی استانداردهای اروپایی (از جمله BSI) پیروی می‌کنند. در این میان می‌توان به مؤسسه‌های بی‌طرف ATEX[2] و IECEx نیز اشاره نمود که مطابق با رویه‌های اجرایی و دستورالعمل مندرج در استانداردهای بین‌المللی و اروپایی، آزمون‌های لازم را انجام و بعد از حصول نتیجه گواهی‌نامه صادر می‌گردد. در ادامه‌ی این بخش مطالب زیر مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت:1.طبقه‌بندی مناطق مخاطره‌آمیز؛2.انواع حفاظت‌های الکتریکی؛3.درجه‌ی حفاظت IP؛4.معرفی اجمالی مؤسسات بی‌طرف؛5.گواهینامههای مورد نیاز در تجهیزات ضد انفجار. 2.طبقه‌بندی مناطق مخاطره‌آمیز همان‌گونه که پیش‌تر نیز بیان شد، علی‌رغم این‌که در صنعت نفت ایران استانداردهای آمریکایی از جمله API دارای کاربرد زیادی می‌باشند، اما به لحاظ این‌که در طبقه‌بندی مناطق مخاطره‌آمیز تقسیمات و تعریف‌های بیان شده دارای تفاوت‌های زیادی نسبت به استانداردهای بین‌المللی و استانداردهای اروپایی می‌باشد، بر اساس تصمیماتی که در سطح کلان در وزارت محترم نفت وجود دارد برای پرهیز از هرگونه اشتباهی تمام شرکت‌های اصلی و فرعی صنعت نفت ایران در این‌خصوص صرفاً از استانداردهای اروپایی و بین‌المللی پیروی می‌کنند. بنابراین مبنای مطالبی که در ادامه می‌آید بخش‌های مختلف استاندارد IEC 60079 است و در مواردی که غیر از این باشد به سند یا استاندارد مربوطه اشاره خواهد شد.در استاندارد IEC مناطق مخاطره‌آمیز به سه ناحیه[3] تقسیم می‌شوند:ناحیه صفر: ناحیه صفر، شامل آن بخشی
این مطلب برای اعضا سایت محدود شده است. اگر شما کاربر سایت هستید، لطفا وارد شوید. کاربران جدید ممکن است در اینجا ثبت شود