شبکه ملی اطلاعات

شبکه ملی اطلاعات؛ ابزار مقابله با تحریم یا ابزار اعمال تحریم قطع ناگهانی اینترنت در روزهای پایانی آبان ماه و روزهای آغازین آذرماه سال جاری بحث های بسیاری را پیرامون آینده ی اینترنت در ایران در تمامی محافل اعم از محافل تجاری، علمی، فرهنگی و حتی خانوادگی و شخصی به راه انداخت و از سوی دیگر در دسترس بودن برخی سایت ها و شبکه های داخلی در زمان قطعی اینترنت و اظهارات برخی مسؤولان پیرامون «شبکه ی ملی اطلاعات» موجب شد که توجه همگان بیش از پیش به این شبکه، مفهوم و آینده ی آن معطوف شود. گرچه پرداختن به این موضوع که کدام نهاد و براساس چه ضرورتی به یک باره تصمیم به قطع سراسری اینترنت در کشور گرفت به طور کلی و اساسی از حیطه ی اختیار تشکل های بخش خصوصی خارج است؛ اما آگاهی دادن به نهادهای تصمیم گیر در بدنه ی حاکمیت، پیرامون تبعات تصمیمات و اقدامات ایشان در عرصه-های مرتبط با فضای کسب و کار، یکی از وظایف اصلی این تشکل ها و سایر نهادهای وابسته به بخش خصوصی محسوب می شود. از این رو لازم است آثار منفی قطع ناگهانی اینترنت بر کسب و کار کشور از سوی تشکل-های بخش خصوصی به درستی تبیین شود و هر یک به فراخور میزان وابستگی کسب و کار اعضای تشکل به اینترنت، تلاش کنند پیامدهای منفی این اقدام را در حد توان تخمین زده و به اطلاع مسؤولان مربوطه برسانند. طی روزهای گذشته نهادهایی در بخش خصوصی همچون نظام صنفی رایانه، کمیسیون اقتصاد نوآوری و تحول دیجیتال اتاق تهران و مجمع تشکل های دانش بنیان از طریق سخنرانی، صدور بیانیه و برگزاری نشست هایی با مسؤولان اجرایی در بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور، تلاش های قابل تقدیری را جهت آگاه سازی دستگاه های قانون گذار و اجرایی پیرامون پیامدهای منفی قطع اینترنت به عمل آورده اند که نکته ی شایان توجه در اظهارات مسؤولان اجرایی فضای تبادل اطلاعات کشور در گفتگوهای انجام شده، اذعان ایشان به آگاهی از زیان بار بودن این اقدام و از سوی دیگر تأکید بر خارج بودن این اتفاق از حیطه ی اراده و اختیار سازمان های متبوع ایشان بوده است. علاوه بر وارد آمدن خسارات میلیاردی به کسب و کارهای مرتبط با حوزه ی فناوری ارتباطات و اطلاعات طی چند روز قطعی اینترنت، توجه به دیگر ابعاد و حواشی این اتفاق نیز امری لازم و ضروری است. نخست این که چنین رفتارهایی با هر دلیل و توجیهی، موجب گسترش بی اعتمادی

Continue reading