اینترنت اشیاء (IoT) – بخش ششم

اینترنت اشیاء (IoT) بخش ششم اینترنت اشیاء دستخوش تغییرات پی در پی در حالی که عناصر فوق در تعاریف اینترنت اشیا مستتر هستند، مواردی را باید درنظر بگیریم که در دیدگاه های در حال تحول در مورد اینترنت اشیاء ضروری است که از دستگاه ها و داده ها به نتایج و هوش عملی و در نهایت به یک دنیای انتقال دیجیتال (DX) منجر می شوند. مفهوم فرا-اتصال و یکپارچگی غالباً گویا نیست. در مفهومی از واقعیت که به موجب آن دستگاه ها، مردم، فرآیندها و اطلاعات بیش از گذشته به هم پیوسته اند؛ تعریف و رویکرد اینترنت اشیاء صرفاً باید این جنبه ها را ذکر کند زیرا اینترنت اشیاء بخشی از یک مفهوم  گسترده تر می باشد و غالباً مربوط به داده ها، معنا و هدف است تا در مورد اشیاء. یکی از عناصر اصلی این فرا-اتصال در حوزه اینترنت اشیاء این است که گاهی اوقات از ارتباط مداوم محیط های دیجیتالی و فیزیکی، به همراه محیط های انسانی، فرآیندها و داده های منسجم، فعال کننده و مناسب برای ایجاد ارزش در هنگام استفاده صحیح جهت اهداف متصل یاد می شود. در نتیجه امکان ایجاد اکوسیستم های جدید نیز وجود دارد که استفاده از دستگاه های متصل به وسیله گروه های مختلف از مردم می تواند منجر به کاربردهای جدید و اشکال اکوسیستم های جامعه [1] شود. در ضمن همانطور که قبلاً اشاره شد: هیچ اینترنت اشیایی بدون امنیت مقدور نمی باشد. تقریباً همه قبول دارند که در یک دهه آینده، در دهه 2020 و بعد از آن، به طور فزاینده ای در مورد اینترنت اشیا صحبت خواهیم کرد. اینترنت اشیاء اسمی بی مسمی از دو مضمون است. 1- اول، «اشیاء» ذات معنای واقعی آن را توصیف نمی کنند و باعث می شوند که به نظر برسد مانند چیزی است که از اشیاء متصل تشکیل شده باشد. با این حال، همانطور که گفته شد این چیزی نیست که اغلب در رسانه های مردمی به آن اشاره می شود. اینترنت اشیاء علاوه بر پوشش یک اکوسیستم گسترده و متصل به فناوری های بی شمار، سیستم عامل ها و دیگر مؤلفه های این چنین، در یک بستر فناوری و سازمانی قرار می گیرد که به موجب آن هوش عملی، در مرکز فرصت های ایجاد ارزش انسانی و تجاری است. اینترنت اشیاء هیچ منظر و مفهومی برای وجود داشتن بدون همه این جنبه ها ندارد. 2-ثانیاً، بعد از سال ها چشم اندازهای آینده پیرامون مفاهیم و ایده های بسیار قدیمی مانند یخچال و

Continue reading