تولید بی رمق در سال رونق

اتوماسیون صنعتی ماهیتاً کسب و کاری است که رونق و رکود آن به طور مستقیم به رونق و رکود صنعت و تولید در کشور وابسته است؛ چراکه مشتریان این کسب و کار، صنایع کشور از نفت و گاز گرفته تا غذا و دارو هستند و هر فراز و فرودی در اوضاع صنعت و اقتصاد کشور، بلافاصله فراز و فرودی مشابه را در اوضاع کسب و کار فعالان این حوزه رقم خواهد زد. به همین دلیل است که همواره رصد کردن اوضاع و احوال تولید در کشور یکی از دغدغه های اصلی شرکت های اتوماسیون صنعتی بوده و هست. سخن گفتن از این که چه بخشی از نابسامانی های اقتصادی و به تبع آن مشکلات صنعت کشور، ریشه در داخل و چه بخشی ریشه ی خارجی دارد و این که اصولاً چرا روابط ما با دنیای پیرامون به گونه ای است که در نتیجه ی آن اقتصاد کشور تحت فشارهایی تا این حد مهلک و کمرشکن قرار گرفته از حیطه ی اختیارات تشکل های اقتصادی خارج است؛ اما پرداختن به تبعات تنش های اقتصادی و تأثیرات مخرب آن، با هدف آگاه سازی حاکمیت از میزان تأثیرگذاری تصمیمات و اقدامات ایشان بر فضای کسب و کار بخش خصوصی، امری است که تشکل های اقتصادی موظف به انجام آن هستند و لازم است به عنوان حلقه ی واسط بین اعضای خود و حاکمیت، مسایل و چالش های موجود را به نحو مقتضی به تصمیم گیران و مسؤولان کشور منعکس نمایند. پس از گذشت 8 ماه از سالی که «رونق تولید ملی» نامگذاری شده، نه تنها شاهد بهبود محیط کسب و کار شرکت های اتوماسیون صنعتی نبوده ایم بلکه روند تغییر شرایط به گونه ای رقم خورده که فشارهای وارد بر فعالان این حوزه هر روز ابعاد تازه ای یافته و مدیران شرکت ها را بیش از پیش سردرگم ساخته و بر بی-اعتمادی ایشان نسبت به آینده ی کسب و کارشان افزوده است. نمی توان از یک سو از لزوم توسعه ی اقتصادی از مسیر توسعه ی صنعتی سخن گفت و از سوی دیگر صنعتگران و فعالان اقتصادی را در فضایی که ابتدایی ترین شرایط رشد و توسعه کسب و کار در آن مهیا نیست به حال خود رها کرد. وجود مشکلات ساختاری در نظام بانکی؛ تغییر قواعد و صدور بخش نامه ها و رویه های خلق الساعه در گمرک؛ عملکرد تأمین اجتماعی و دارایی؛ همپوشانی حوزه ی اختیارات و مسؤولیت های برخی دستگاه های مرتبط با صنعت؛ عدم پایبندی کارفرمایان دولتی به انجام

Continue reading